متفکران انتقادی : The That و چرچیل
از سوی دیگر ، وینستون چرچیل در the itKeystone / گتی ایماژ )
تصویر
زمانی که یک دفتر مستقل را از طریق سایت ما خریداری می‌کنید ، یک کمیسیون وابسته به دست می‌آوریم .
نویسنده : ریچارد Aldous
۲۳ مه ۲۰۱۷
churchill و orwell
مبارزه با آزادی
نوشته توماس ای . ricks
تصویرگری . ۳۳۹ pp . انتشارات پنگوئن :. ۲۸ دلار .
در میان داستان‌های بسیاری درباره وینستون چرچیل که ممکن است درست باشد یا نه ، یکی از او با عصبانیت به یک پیشخدمت نگاه می‌کند ، " این پودینگ را کنار بگذارید ؛ موضوع ندارد ! " در " چرچیل " و "اورول " ، نویسنده برنده جایزه پولیتزر ( که در حال حاضر نویسنده تاریخ نظامی مجله کتاب است ) به وضوح یک موضوع دارد . هر دو موضوع ، او در این صفحه به ما می‌گوید : " افرادی که ما هنوز در مورد آن‌ها فکر می‌کنیم ، افرادی هستند که نه فقط برای درک زمان خود بلکه برای درک خواسته‌های خودمان اهمیت بسیاری دارند " . با این وجود ، اگر این زندگینامه دوگانه موضوعی داشته باشد ، این سوال زیاد نیست ، بلکه بیشتر در واقع یک پودینگ است .
به زحمت می‌توان گفت که ricks دو چهره تاریخی را انتخاب کرده‌است که هنوز در اخبار هستند . معروف‌ترین رمان "۱۹۸۴ " ، " ۱۹۸۴ " ، در روزه‌ای بعد از افتتاح دونالد ترامپ ، از موج تازه‌ای از توجه‌ات بهره‌مند شد . و هنگامی که رئیس‌جمهور جدید به کاخ سفید نقل‌مکان کرد ، اولین ژست او بازگرداندن مجسمه معروف Jacob Epstein از چرچیل به دفتر بیضی بود . او حتی گفته می‌شود که از رهبر زمان جنگ بریتانیا اخم می‌کند .
با توجه به نفوذ فراگیر امروز آن‌ها ، ارزش یادآوری آن را دارد که در دهه ۱۹۳۰ ، قبل از این که به اوج شهرت برسد ، هر دو مرد رسوا شده بودند . چرچیل یک مطرود سیاسی بود که با مخالفت حزب محافظه‌کار خود با the هیتلر به مخالفت برخاسته بود. فردریک Maugham ، صدراعظم دولت ملی ، پیشنهاد کرد که چرچیل باید " به دار آویخته شود" یا به دار آویخته شود ، به همین ترتیب ، هنگامی که the سوسیالیستی " Homage به کاتالونیا " نوشت ( ۱۹۳۸ ) ، کیفرخواست coruscating از چپ و راست در طول جنگ داخلی اسپانیا توسط بسیاری از سمت چپ بریتانیا مورد حمله قرار گرفت . ناشر معمول او ، یعنی ( ویکتور Gollancz ) ، که هم عضو حزب کمونیست بود ، حتی حاضر نشد این کتاب را کنار بگذارد .
تصویر
The در سال ۱۹۴۳ نوشت : " برای یک رهبر محبوب در انگلستان این یک ناتوانی جدی برای یک جنتلمن است " ، Orwell در سال ۱۹۴۳ نوشت : " که چرچیل … نیست " .
اعلان
تنها پس از آنکه جنگ در سال ۱۹۳۹ شروع شد ، چرچیل و اورول دلیل مشترک پیدا کردند ، شاهد درگیری با عبارات مشابه بودند حتی اگر با هم کار نکنند . برای چرچیل ، این یک جنگ بود " برای استقرار ، در تخته‌سنگ‌های نفوذ ناپذیر ، حقوق فرد ، و " اگر این جنگ در مورد هر چیزی باشد ، جنگ به نفع آزادی فکر است " .
تصادفی نیست که در سال ۱۹۴۰ ، اورول از نخست‌وزیر چرچیل به عنوان " دولت با تخیل " استقبال کرد و آن را در سلسله سخنرانی‌هایی که در آن تابستان به مردم انگلستان توصیه کرده بود " بهترین ساعت آن‌ها " دانست ، دانست ." چه کسی هفت سال پیش بر این باور بود که وینستون چرچیل در مقابل او آینده سیاسی داشته‌است ؟ ، در حالی که شاهد تحول از خود به عنوان نجات‌دهنده کشور بود ، در شگفت بود.
دفترچه راهنمای کتاب را پیدا کنید