" نلسون هنری ", سرباز قدیمی ارتش جنگ جهانی دوم , بر این باور بود که او هیچ تصمیمی برای ترک ارتش به همراه هزاران سرباز سیاه‌پوست دیگر به دلیل نژاد خود ندارد .
تقریبا ً سه سال بعد , هنری هشتم , از فیلادلفیا , از ارتش می‌خواهد که نام خود را پاک کند و به او اجازه بده که شرافتمندانه باشد . وکلای وی دادخواستی را با هیات‌مدیره ارتش برای تصحیح سوابق نظامی برای تغییر وضعیت وی تنظیم کرده‌اند .
طبق گفته الیزابت کریستن , یک وکیل با کمک قانونی در سن فرانسیسکو که رسیدگی به درخواست هنری را انجام می‌دهد , هنری در میان بیش از ۱۰۰ سرباز است که بیشتر سیاه پوستان و همجنس‌گرایان بودند که در پایان جنگ " دبی‌های آبی " توسط ارتش دریافت می‌کردند .
وی گفت : " سیاه پوستان ۳۵ درصد از ارتش را تشکیل می‌دادند , اما ۵۹ درصد تخلیه را در اختیار داشتند . سربازان همجنس گرا در مورد تخلیه فاضلاب دریافت کردند .
طرح " تخلیه آبی " , نه شرافتمندانه و نه شرافتمندانه , ننگ محسوب می‌شد و مزایای سربازان قدیمی مانند لایحه gi برای دریافت تحصیلات دانشگاهی یا حق داشتن یک گارد احترام در مراسم تدفین یا دفن شدن در یک قبرستان ملی را تکذیب کرد . روی کاغذ آبی , تخلیه یک پرچم قرمز برای کارفرمایان احتمالی بود که از استخدام سربازان بدون یک ترخیص شرافتمندانه امتناع می‌کردند .

هنری , که یکی از هفت خواهر و برادر بود, در حالی که در دانشگاه لینکلن شرکت می‌کرد , بزرگ شد . دانشجوی سال سوم دندان‌پزشکی برای این پیش‌نویس ثبت‌نام کرد و تصمیم گرفت به همکلاسی‌های خود که عازم جنگ برای کشور بودند بپیوندد . یک انگیزه افزوده پیشنهادی توسط ارتش بود که برای شرکت در مدرسه دندان‌پزشکی دانشگاه هاوارد , جایی که به او پذیرش مشروط داده بود , بپردازد .
او با وجود آسیب‌دیدگی زانو از فوتبال در لینکولن , توانست از ارتش سخت ارتش عبور کند . او خدمت وظیفه فعال خود را در کمپ لی در ویرجینیا آغاز کرد و سپس به اردوگاه هوپ در میسوری فرستاده شد . او به واحدهایی که در آن‌ها سربازان سیاه‌پوست نژادپرستی و شرایط وحشتناک بویژه در جنوب با قوانین جیم کرو را تحمل می‌کردند , گماشته شد .
زمانی که زمان آن فرا رسیده بود که واحد او خارج از کشور شود , هنری پس از تشدید جراحت زانو شکست خورد . او نمی‌توانست چمباتمه بزند و با کیف دستی‌اش روی پشتش بایستد . واحد او باقی ماند و هنری باقی ماند .
هنری به خاطر تخلفات کوچک انضباطی بود که وکلای او می‌گویند بدون مدرک است - اجازه دادن به آتش , نادیده گرفتن فرمان و دزدیدن دستکش بیسبال از سرباز دیگر . بعد از تخلفات سوم هنری چند روز به پناه‌گاه چوبی فرستاده شد . افسر ارشد او " تخلیه آبی " را توصیه کرد , یک جدایی اداری که از دادگاه نظامی و همچنین حق وکالت یا شنیدن شواهد علیه او خودداری می‌کرد .
" از گفتن حقیقت عصبانی بودم . هنری در مصاحبه‌ای گفت که هیچ انتخابی نداشتم . "
هنری با اکراه او را با اکراه پذیرفت .
یک‌بار در فیلادلفیا , هنری زندگی خود را با همسرش , لیدیا , منشی مدارس عمومی ازسر گرفت . این زوج دو پسر و یک دختر داشتند . او چندین شغل فرود آورد و در نهایت راننده تاکسی شد .
هنری , با کمک naacp و صلیب‌سرخ آمریکا , درخواست کرد که مرخص شود و مزایای او در اواخر دهه ۱۹۷۰ دوباره برقرار شد . درخواست‌های او انکار شد . او در مورد آن صحبت کرد و حتی تا چند دهه بعد حتی به بچه‌هایش نمی‌گفت . اما هرگز فراموش نکرد .